Пашкевіч Наталля Дзмітрыеўна, дзяржаўная ўстанова адукацыі “Стружская сярэдняя школа”, настаўнік
Маёй Радзіме прысвячаецца
Вайна для нас, як успамін
Пра гул снарадаў, бомб і мін,
Пра пах пораху ў паветры.
Шляхоў крывавых кіламетры.
Мая Зямля, хапіла многа табе гора
У грозны і суровы час.
Калі сярдзіты, злосны вораг
З вайной у сэрцы ішоў да нас.
Але сыны твае, Радзіма,
Стаялі насмерць за цябе,
Хоць не адзін баец загінуў
У той нялёгкай барацьбе.
Прайшлі гады, ты расквітнела,
Загаіліся раны ў сыноў,
Набрала сілы, падужэла.
Запрыгажэла зноў і зноў.
Мы, маладое пакаленне,
Клянёмся горача табе:
Заўсёды моцна і з натхненнем
Да скону дзён любіць цябе.
